امروز چهارشنبه، اعتصاب عمومي كشور يونان را در ابعاد ٢ميليون نفري، مردم، كارگران و كاركنان اين كشور را در آغوش گرفت. بر در بيشتر مراكز توليدي و محلهاي كار قفل زدند. كار و توليد را تعطيل كردند. اعتصاب ٢ميليون كارگر و كاركنان به اعتراض به بيكارسازي وسيع، كاهش دادن دستمزدها، بالا بردن مالياتها و بالابردن سن بازنشستگي، بار ديگر جامعه را در مقابل دولت قرار داد. در دو هفته گذشته اين دومين اعتصاب سراسري و قدرتمند بخش شاغلين در يونان است.
اوج نا آرامي هاي يونان در دسامبر ٢٠٠٩ شروع شد. با شروع اين ماه اعتراضات توده هاي ناراضي بويژه جوانان و دانشجويان به مدت هشت روز شهر آتن، پايتخت اين كشور را با رو در روئي دولت و پليس و نيروهاي انتظامي در خود گرفت. ابعاد اين اعتراضات بحدي بود كه مديا و رسانه هاي عمومي در سراسر دنيا به آن پرداختند و افكار عمومي را تحت تاثير قرار دادند و بار ديگر بعد از نا آرامي هاي جوانان و توده هاي زحمتكش و فقير فرانسه ابعاد اين اعتراضات در آتن، جامعه اروپا و دنيا را تحت تاثير قرار داد.
در ١٣ دسامبر٢٠٠٩ جوانان آتن به محل و دفتر محل كار پليسي كه تيراندازي او باعث كشته شدن نوجوان پانزده ساله شده بود حمله و با پرتاب كوكتل مولوتف و سنگ پرتاب كردن به اين محل بر ابعاد اين نارضايتها افزودند. بعد از اين اعتراضات بود كه جوانان و مردم ناراضي توجه خود را به نواحي تجاري نزديك كردند. خودروها را واژگون و سه بانك را سوزاندند. مردم و افكار عمومي در آتن اين نارضايتيها را بيش از آن كه واكنش به كشته شدن نوجوان ١٥ ساله بدانند، قيام عليه شرايط اقتصادي نام گزاري كردند. در چند سال گذشته جامعه يونان در غليان اعتراضات كارگران، كاركنان، جوانان و دانشجويان بوده است. در اكتبر ٢٠٠٩ حزب حاكم "دموكراسي جديد" در يك انتخابات زودرس در مقابل حزب سوسياليست به رهبري «جورج پاپاندرو» شكست خورد. حزب "دمكراسي جديد" كه چيزي جز فساد اداري، بيكاري را با دوره كمتر از دو ساله در قدرت ايجاد نكرده بود، با انتخابات زودرس جاي خود را به حزب سوسياليست داد. اكنون اين حزب كه با وعده هاي احياي اقتصادي يونان بقدرت رسيده بوبد، با كاهش دستمزدها، بالابردن ميزان مالياتها و بالا بردن سن بازنشستگي، افزايش بهاي بنزين و سياست صرفه جويي اقتصادي بر ميزان بيكاري و فقر، افزوده، و با روانه كردن ميليونها نفر از شاغلين به منازل بدون پرداخت مزايا و تامين معيشت، در مقابل موج ميليوني اعتراض و اعتصابات قرار گرفته است.
در ايران، ما در حالي به روزهاي پاياني سال ٨٨ نزديك ميشويم كه بيكارسازيهاي گسترده در مراكز توليدي و كار رو به افزايش است. دولت و كارفرماهاي بورژوا در حالي به بيكارسازيهاي وسيع روي آورده اند، كه جامعه ايران دستخوش حملات وسيع سياسي و سركوب است. سياست سركوب و حكومت نظامي توسط سپاه پاسداران و دولت مايه دلگرمي و قوت قلب كارفرما و سرمايه داران شده است. چنانكه در اينروزها بر حملات خود عليه طبقه كارگر و مزدبگيران جامعه افزوده اند. دسته دسته در مراكز كار و توليدي از جمله در صنايع ماشين سازي و پروژه هاي ساختماني بر ميزان اخراج و بيكارسازيها افزوده اند. با موج بيكارسازيها، امسال مشكلات طبقه كارگر به مراتب وسيع تر و عميق تر از گذشته، از جمله مساله افزايش دستمزدها، و عدم پرداخت حقوق و مزاياي پرداخت نشده، بر صحنه سياسي و اجتماعي جامعه سنگيني ميكند. طبقه كارگر و مزدبگيران و شاغلان در ابعاد ميليوني در معرض تحميل زندگي به مراتب سخت تر و فلاكت بيشتري قرار دارند.
كارگران در "انتظار" تعيين حداقل دستمزد در سال ١٣٩٩هستند. شواري عالي كار در اسفند ماه سال گذشته حداقل دستمزد كارگران را ٢٦٣هزار تومان تعيين كرد. و امسال ميزان ١٠٠درصدي افزايش دستمزدها ٥٢٠هزار تومان را مطرح كرده است. در حاليكه خط فقر مطلق طبق آمار رسمي دولت و كارشناسان آكادميكي در تهران ٨٥٠هزار تومان تعريف شده بود. تعيين دستمزد ٢٦٣هزار توماني در سال گذشته با اعتراضات بخشهاي مهمي از تشكل و سنديكاهاي كارگري از جمله سنديكاي كارگران شركت واحد اتوبوسراني تهران و حومه، كارگران كشت و صنعت نيشكر هفت تپه، اتحاديه آزاد كارگران ايران و انجمن صنفي كارگران برق و فلز كرمانشاه روبرو شد. امضاي تومار و ارسال اين اعتراضات بخشي از اعتراض سازمانيافته بود. با اين وجود طبقه كارگر و كاركنان جامعه موفق به بكرسي نشاندن مطالبات پايه اي تر و تعيين دستمزد بر اساس تامين زندگي و معيشت كارگران كه بر اراده و تصميم جمعي كارگران در مراكز توليدي و صنعتي و كار متكي بوده باشد، نشدند. بيش از ٧٠درصد از خانواده هاي كارگر بصورت مستاجر با پرداخت كرايه خانه هاي گزاف زندگي ميكنند. دستمزدهاي سال ٨٨ حتي كفاف پرداخت اجاره خانه ها را نميكند. اين در حالي است كه بر ميزان افزايش قيمتها، از جمله مواد خوراكي و تامين سبد زندگي روزانه از اقلام نان، گوشت، تخم مرغ، سبزيجات و امكانات تامين خوراكي افزوده شده است. نرخ تورم و گراني سر به فلك كشيده، قدرت خريد و تامين مايحتاج زندگي روز مره كار شاق و سختي است. و از سفره رنگين خبري نيست. چند ميليون از كودكان و نوجوانان بر اثر افزايش فشار اقتصادي و فقر مجبور به ترك تحصيل شده و روانه بازار كار شده اند.
اگر در كشور يونان اعتصابات ميليوني در دو سال گذشته منجر به كناره گيري دولت و روي كار آوردن حزب سوسياليست با وعده شكوفايي اقتصادي منجر شد. و دولت وعده شكوفايي "اقتصادي" با بيكارسازيهاي وسيع، و پايين نگه داشتن دستمزدها و بالابردن مالياتها و سن بازنشستگي به مصاف شاغلان و طبقه كارگر و مردم رفته است. در ايران اوضاع اقتصادي، خط فقر و فلاكت، بيكارسازي و فساد اداري و مالي به مراتب خشن تر و عميق تر از يونان است. اگر در يونان التهاب فضاي سياسي از چند سال گذشته به موج نارضايتي ها افزوده است، جوانان و دانشجويان با تظاهراتهاي خشن و تعرضي در مقابل دولت و پليس قرار ميگيرند، دولت را وادار به عقب نشيني ميكنند، شاغلين و طبقه كاركن جامعه اقتصاد دولت و سرمايه داران را فلج ميكنند، افكار عمومي در سطح دنيا و اروپا را متوجه وخيم بودن جامعه يونان كرده اند. اما در ايران امروز ما شاهد موج اعتراضات جوانان، دانشجويان و مردمي در ابعاد ميليوني هستيم كه اين اعتراضات بر كل هيئت حاكمه و دستگاه مخوف و نظامي حاكم دولت و نظام سياسي و مذهبي سنگيني ميكند، ابراز وجود طبقه كارگر، جوانان و دانشجويان براي به زير كشيدن دولت و نظام سياسي و اسلامي جمهوري اسلامي به مراتب از جامعه يونان مهياتر و مساعدتر است.
در روزهاي پاياني سال ٨٨، بارديگر طبقه كارگر و مزدبگيران جامعه در مقابل مصاف مهم و طبقاتي قرار گرفته اند. طبقه كارگر و كاركنان ميليوني جامعه همراه با توده ميليوني جوانان و دانشجويان با شروع دور جديد از مبارزه براي افزايش دستمزدها، نه تنها به تشكلهاي مجمع عمومي و اراده و تصميم خود در اين مجامع بايد متكي باشند، اما ميتوانند در شكل وسيع و توده اي با فراخوان به اعتصاب و تظاهراتهاي توده اي بر موج اعتصاب و نارضايتي هاي بيفزايند. درسهاي اعتصابات كاركنان و طبقه كارگر در يونان، براي سازماندهي قيام عليه شرايط اقتصادي به اندازه كافي مفيد و آموزنده هستند.
٢٤ فوريه ٢٠١٠كلن(آلمان)
اوج نا آرامي هاي يونان در دسامبر ٢٠٠٩ شروع شد. با شروع اين ماه اعتراضات توده هاي ناراضي بويژه جوانان و دانشجويان به مدت هشت روز شهر آتن، پايتخت اين كشور را با رو در روئي دولت و پليس و نيروهاي انتظامي در خود گرفت. ابعاد اين اعتراضات بحدي بود كه مديا و رسانه هاي عمومي در سراسر دنيا به آن پرداختند و افكار عمومي را تحت تاثير قرار دادند و بار ديگر بعد از نا آرامي هاي جوانان و توده هاي زحمتكش و فقير فرانسه ابعاد اين اعتراضات در آتن، جامعه اروپا و دنيا را تحت تاثير قرار داد.
در ١٣ دسامبر٢٠٠٩ جوانان آتن به محل و دفتر محل كار پليسي كه تيراندازي او باعث كشته شدن نوجوان پانزده ساله شده بود حمله و با پرتاب كوكتل مولوتف و سنگ پرتاب كردن به اين محل بر ابعاد اين نارضايتها افزودند. بعد از اين اعتراضات بود كه جوانان و مردم ناراضي توجه خود را به نواحي تجاري نزديك كردند. خودروها را واژگون و سه بانك را سوزاندند. مردم و افكار عمومي در آتن اين نارضايتيها را بيش از آن كه واكنش به كشته شدن نوجوان ١٥ ساله بدانند، قيام عليه شرايط اقتصادي نام گزاري كردند. در چند سال گذشته جامعه يونان در غليان اعتراضات كارگران، كاركنان، جوانان و دانشجويان بوده است. در اكتبر ٢٠٠٩ حزب حاكم "دموكراسي جديد" در يك انتخابات زودرس در مقابل حزب سوسياليست به رهبري «جورج پاپاندرو» شكست خورد. حزب "دمكراسي جديد" كه چيزي جز فساد اداري، بيكاري را با دوره كمتر از دو ساله در قدرت ايجاد نكرده بود، با انتخابات زودرس جاي خود را به حزب سوسياليست داد. اكنون اين حزب كه با وعده هاي احياي اقتصادي يونان بقدرت رسيده بوبد، با كاهش دستمزدها، بالابردن ميزان مالياتها و بالا بردن سن بازنشستگي، افزايش بهاي بنزين و سياست صرفه جويي اقتصادي بر ميزان بيكاري و فقر، افزوده، و با روانه كردن ميليونها نفر از شاغلين به منازل بدون پرداخت مزايا و تامين معيشت، در مقابل موج ميليوني اعتراض و اعتصابات قرار گرفته است.
در ايران، ما در حالي به روزهاي پاياني سال ٨٨ نزديك ميشويم كه بيكارسازيهاي گسترده در مراكز توليدي و كار رو به افزايش است. دولت و كارفرماهاي بورژوا در حالي به بيكارسازيهاي وسيع روي آورده اند، كه جامعه ايران دستخوش حملات وسيع سياسي و سركوب است. سياست سركوب و حكومت نظامي توسط سپاه پاسداران و دولت مايه دلگرمي و قوت قلب كارفرما و سرمايه داران شده است. چنانكه در اينروزها بر حملات خود عليه طبقه كارگر و مزدبگيران جامعه افزوده اند. دسته دسته در مراكز كار و توليدي از جمله در صنايع ماشين سازي و پروژه هاي ساختماني بر ميزان اخراج و بيكارسازيها افزوده اند. با موج بيكارسازيها، امسال مشكلات طبقه كارگر به مراتب وسيع تر و عميق تر از گذشته، از جمله مساله افزايش دستمزدها، و عدم پرداخت حقوق و مزاياي پرداخت نشده، بر صحنه سياسي و اجتماعي جامعه سنگيني ميكند. طبقه كارگر و مزدبگيران و شاغلان در ابعاد ميليوني در معرض تحميل زندگي به مراتب سخت تر و فلاكت بيشتري قرار دارند.
كارگران در "انتظار" تعيين حداقل دستمزد در سال ١٣٩٩هستند. شواري عالي كار در اسفند ماه سال گذشته حداقل دستمزد كارگران را ٢٦٣هزار تومان تعيين كرد. و امسال ميزان ١٠٠درصدي افزايش دستمزدها ٥٢٠هزار تومان را مطرح كرده است. در حاليكه خط فقر مطلق طبق آمار رسمي دولت و كارشناسان آكادميكي در تهران ٨٥٠هزار تومان تعريف شده بود. تعيين دستمزد ٢٦٣هزار توماني در سال گذشته با اعتراضات بخشهاي مهمي از تشكل و سنديكاهاي كارگري از جمله سنديكاي كارگران شركت واحد اتوبوسراني تهران و حومه، كارگران كشت و صنعت نيشكر هفت تپه، اتحاديه آزاد كارگران ايران و انجمن صنفي كارگران برق و فلز كرمانشاه روبرو شد. امضاي تومار و ارسال اين اعتراضات بخشي از اعتراض سازمانيافته بود. با اين وجود طبقه كارگر و كاركنان جامعه موفق به بكرسي نشاندن مطالبات پايه اي تر و تعيين دستمزد بر اساس تامين زندگي و معيشت كارگران كه بر اراده و تصميم جمعي كارگران در مراكز توليدي و صنعتي و كار متكي بوده باشد، نشدند. بيش از ٧٠درصد از خانواده هاي كارگر بصورت مستاجر با پرداخت كرايه خانه هاي گزاف زندگي ميكنند. دستمزدهاي سال ٨٨ حتي كفاف پرداخت اجاره خانه ها را نميكند. اين در حالي است كه بر ميزان افزايش قيمتها، از جمله مواد خوراكي و تامين سبد زندگي روزانه از اقلام نان، گوشت، تخم مرغ، سبزيجات و امكانات تامين خوراكي افزوده شده است. نرخ تورم و گراني سر به فلك كشيده، قدرت خريد و تامين مايحتاج زندگي روز مره كار شاق و سختي است. و از سفره رنگين خبري نيست. چند ميليون از كودكان و نوجوانان بر اثر افزايش فشار اقتصادي و فقر مجبور به ترك تحصيل شده و روانه بازار كار شده اند.
اگر در كشور يونان اعتصابات ميليوني در دو سال گذشته منجر به كناره گيري دولت و روي كار آوردن حزب سوسياليست با وعده شكوفايي اقتصادي منجر شد. و دولت وعده شكوفايي "اقتصادي" با بيكارسازيهاي وسيع، و پايين نگه داشتن دستمزدها و بالابردن مالياتها و سن بازنشستگي به مصاف شاغلان و طبقه كارگر و مردم رفته است. در ايران اوضاع اقتصادي، خط فقر و فلاكت، بيكارسازي و فساد اداري و مالي به مراتب خشن تر و عميق تر از يونان است. اگر در يونان التهاب فضاي سياسي از چند سال گذشته به موج نارضايتي ها افزوده است، جوانان و دانشجويان با تظاهراتهاي خشن و تعرضي در مقابل دولت و پليس قرار ميگيرند، دولت را وادار به عقب نشيني ميكنند، شاغلين و طبقه كاركن جامعه اقتصاد دولت و سرمايه داران را فلج ميكنند، افكار عمومي در سطح دنيا و اروپا را متوجه وخيم بودن جامعه يونان كرده اند. اما در ايران امروز ما شاهد موج اعتراضات جوانان، دانشجويان و مردمي در ابعاد ميليوني هستيم كه اين اعتراضات بر كل هيئت حاكمه و دستگاه مخوف و نظامي حاكم دولت و نظام سياسي و مذهبي سنگيني ميكند، ابراز وجود طبقه كارگر، جوانان و دانشجويان براي به زير كشيدن دولت و نظام سياسي و اسلامي جمهوري اسلامي به مراتب از جامعه يونان مهياتر و مساعدتر است.
در روزهاي پاياني سال ٨٨، بارديگر طبقه كارگر و مزدبگيران جامعه در مقابل مصاف مهم و طبقاتي قرار گرفته اند. طبقه كارگر و كاركنان ميليوني جامعه همراه با توده ميليوني جوانان و دانشجويان با شروع دور جديد از مبارزه براي افزايش دستمزدها، نه تنها به تشكلهاي مجمع عمومي و اراده و تصميم خود در اين مجامع بايد متكي باشند، اما ميتوانند در شكل وسيع و توده اي با فراخوان به اعتصاب و تظاهراتهاي توده اي بر موج اعتصاب و نارضايتي هاي بيفزايند. درسهاي اعتصابات كاركنان و طبقه كارگر در يونان، براي سازماندهي قيام عليه شرايط اقتصادي به اندازه كافي مفيد و آموزنده هستند.
٢٤ فوريه ٢٠١٠كلن(آلمان)
::
::
::
::
::
::
::
::
::
::
::
::
0 نظرات:
ارسال یک نظر
برای ارسال نظر : بعد از نوشتن نظرتان در انتخاب نمایه یک گزینه را انتخاب کنید در صورتی که نمیخواهید مشخصات تان درج شود " ناشناس" را انتخاب نموده و نظر را ارسال کنید در صورت مواجه شدن با پیغام خطا دوباره بر روی دکمه ارسال نظر کلیک کنید.
مطالبی که حاوی کلمات رکيک و توهين آمیز باشد درج نميشوند.