اخیرا حکومت اسلامی ایران و اینترپول(پلیس بین المللی)، علیه اپوزیسیون حکومت اسلامی همکاریهایی را به مرحله اجرا گذاشته اند که نشاندهنده شکل جدیدی از تروریسم حکومت اسلامی است.
حکومت اسلامی ایران، به اندازه سی و یک سال حاکمیت و عمر نکبتبار خود، سابقه تروریستی و آدمکشی دارد. این حکومت جانی، تاکنون نه تنها دهها هزار انسان سیاسی و غیرسیاسی را از پیر و جوان و زن و مرد در شکنجهگاههای خود در زیر شکنجه و تجاوز به قتل رسانده و یا اعدام و سنگسار کرده است، بلکه حتا صدها تن از فعالین سیاسی مخالف خود را نیز در کشورهای مختلفی چون ترکیه، پاکستان، فرانسه، آلمان، سوئیس، اتریش، سوئد و غیره تعقیب و ترور کرده است. در داخل کشور نیز آمار دقیقی از آن بخش از فعالین سیاسی و فرهنگی که نخست توسط ارگانهای اطلاعاتی حکومتی ربوده شدند و سپس جنازه مثله شده آنها در حاشیه شهرها و یا منازلشان کشف شد، در دست نیست. برای نمونه، مختاری و پوینده از اعضای هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران و فروهرها از فعالین سیاسی داخل کشور، از جمله کسانی هستند که توسط مامورین وزارت اطلاعات حکومت اسلامی به طرز فجیعی به قتل رسیدند. این حکومت تروریستی، فقط حدود 400 نفر از مخالفین سیاسی خود را در کردستان عراق ترور کرده است. بنابراین و بر اساس واقعیتها حکومت اسلامی، حکومت جهل و جنایت، ترور و وحشت، مافیایی و غارتگر است!
اما دستکم در دهه اخیر، به دلیل این که موقعیت حکومت اسلامی در داخل کشور و در سطح منطقه و جهان متزلزل شده است، جرات ترور ندارد. اما این مساله نباید به این شکل تغبیر شود که گویا ماهیت تروریستی حکومت اسلامی تغییر کرده است؛ نه خیر سران حکومت اسلامی از خمینی تا خامنهای و غیره، پایههای خود را با ترور و سرکوب و کشتار بینان گذاشتند و حاکمیت خود را نیز با رعب و وحشت و ترور شکنجه و اعدام نگه میدارند.
حکومت اسلامی، همچون سابق نمیتواند اعضای اپوزیسیون خود را در خارج کشور ترور کند به اشکال دیگری از تروریسم دولتی متوسل شده است. یعنی سران و کارشناسان تروریستی حکومت اسلامی، نخست در دادگاههای جهل و جنایت خود، برای اعضای اپوزیسیون پروندهسازی میکنند و سپس یا اینترپول(پلیس بینالمللی) وارد معامله میشوند تا لیست و عکس اعضایی از اپوزیسیون را به عنوان «مجرم» و «تحت تعقیب» در سایت اینترپول قرار دهند.
حدود سه ماه پیش، پس از آن که دادگاه انقلاب اسلامی سنندج، برای 12 نفر از اعضا و رهبری حزب کمونیست کارگری(حکمتیست) پروندهسازی کرد مقامات امنیتی - پلیسی حکومت اسلامی با پلیس بینالمللی وارد معامله شدند تا این که سرانجام اسامی و تصاویر این 12 نفر را در سایت اینترپول قرار دادند.
حدود سه ماه بعد اسم دیگری به نام آقای شهرام همایون به این لیست اضافه شده است که وی مدیریت یکی از تلویزیونهای فارسی زبان لوسانجلس را به عهده دارد. این دو نمونه متفاوت نشان میدهند که حکومت اسلامی، سیاست تروریستی جدیدی را با همکاری پلیس بینالمللی آغاز کرده است.
بدین ترتیب، اینترپول با این اقدام خود وارد یک همکاری بر علیه اپوزیسیون حکومت اسلامی شده است و این که در پشت پرده چه معاملهای بین حکومت تروریستی حکومت اسلامی و پلیس اینترپول در جریان است اطلاعی در دست نیست. در حالی که آرشیو خود پلیس بینالمللی و همچنین آرشیوهای بیشتر دولتهای جهان پر از اسناد و مدارکی در رابطه با اقدامات جاسوسی و تروریسم حکومت اسلامی بر علیه اپوزیسیون و غیره است. در این میان، ظاهرا توجیه مقامات پلیس بینالمللی این است که کشورهایی که عضو این ارگان هستند اگر دادگاهی در آن کشور، افرادی را مجرم بشاسند و از پلیس ایترپول بخواهند که آن شخص را تحت تعقیب بینالمللی قرار دهد به همین «سادگی» میپذیرد. چرا که این کشورها، از جمله ایران عضو اینترپول هستند. حیرتانگیز است که روز روشن جای حاکم و محکوم تغییر داده شده است و حیرتانگیرتر این است که براساس قوانین قضایی کشورهای دمکراتیک غربی، اصل بر برائت مجرمین است. یعنی تا جایی که دادگاه مجرم بودن کسی را با تحقیق و اسناد و شواهد کافی نشان ندهد کسی حق ندارد حتا کسی را که بر سر جرم نیز دستگیر شده است مجرم بنامد.
هنوز نه دادگاه سنندج و نه اینترپول اعلام نکردهاند که «جرم» این افراد چیست و به چه دلیل تصویر و اسامی آنها را به عنوان مجرم در سایت پلیس بینالمللی قرار دادهاند؟!
این موارد به راحتی به همه اپوزیسیون حکومت اسلامی از منفردین شناخته شده تا اعضای سازمانها و احزاب و نهادهای دمکراتیک، به ویژه سرنگونیطلبها بسیار هشداردهنده است. چرا که چنین اقدامی تعرض آشکار تروریستی به همه مخالفین حکومت اسلامی است، همچنان که ترور بختیار، رجوی، غلام کشاورز، صدیق کمانگر، فرخزاد، قاسملو، شرفکندی و غیره صرفا تعرض تروریستی به یک شخصیت و یک سازمان نبود، بلکه تعرض به همه اعضای قعال اپوزیسیون بود که به درستی هم از اپوزیسیون راست تا چپ بدون این که در این مورد با همدیگر نشستی داشته باشند و یا ارگان مشترکی به وجود بیاورند هر کدام نسبت به تواناییها و امکانات خود، با قدرت علیه تروریسم حکومت اسلامی موضع گرفتند و در چهارگوشه جهان، دست به افشاگری زدند.
در رابطه با این شیوه اخیر تروریستی که حکومت اسلامی با همکاری انترپول در پیش گرفته است نیز اصلا نیازی به این نیست که کسی و سازمانی و نهادی مخالف و یا موافق حزب حکمتیست و یا شهرام همایون و غیره باشد و یا با آنها در ارتباط قرار گیرد، بلکه مهم این است که همه اپوزیسیون و به ویژه اپوزیسیون سرنگونی طلب، آزادیخواه و چپ، این تعرض تروریستی را تعرضی به خود بداند و موضع محکم و افشاگرانهای علیه این مدل از تروریسم حکومت اسلامی را در دستور فعالیتهای خود قرار دهد.
در این میان، پیگیری این مساله از جنبه حقوقی و قضایی، بسیار مهم است و وکلای مترقی مخالف حکومت اسلامی، میتوانند نقش بسیار مهمی را در این راستا ایفا کنند. چرا که آنها، حکومت اسلامی و انبوه جنایات و تروریسم آن را به خوبی میشناسند. آنها، با پیگیریهای حقوقی خود، قادرند همکاری مشترک تروریستی حکومت اسلامی و پلیس اینترپول علیه اپوزیسیون را افشا و خنثی کنند به طوری که پلیس انترپول وادار به به عقبنشینی شود و تصاویر اعضای اپوزیسیون حکومت تروریستی اسلامی را از سایت خود بردارد. در غیر این صورت و هر نوع کوتاهی در این مورد به خصوص به ضرر آن بخش از اپوزیسیون است که به طور جدی در جهت سرنگونی حکومت اسلامی و برای برقراری یک جامعه آزاد و برابر و انسانی در ایران مبارزه میکند، تمام خواهد شد.
شایان ذکر است که من شخصا هیچ رابطه سیاسی با حزب حکمتیست و یا شهرام همایون نداشته و ندارم و بر عکس، در بسیاری از زمینههای سیاسی با حزب حکمتیست اختلاف نظر دارم اما اعضا و کادرهای این حزب را میشناسم، انسانهای شریف و مبارزی هستند که در جهت سرنگونی کلیت حکومت جهل و جنایت اسلامی مبارزه میکنند. یا اصلا سیاستهای شهرام همایون را قبول ندارم و تاکنون از نزدیک نیز شانس آشنایی با ایشان را نداشتم. اما به عنوان یک عضو فعال سیاسی و فرهنگی جنبش کارگری کمونیستی، مخالف سرسخت حکومت اسلامی و به عنوان کسی که به آزادی بیان، قلم، تشکل و مبارزه سیاسی، اجتماعی و فرهنگی متشکل عمیقا باور دارم وظیفه خود میدانم که هر اقدام ممکنی را که از دست خودم، رفقایم، دوستانم و همکارانم بر میآید، در افشای تروریسم حکومت اسلامی همچون سی و یک سال گذشته کوتاهی نکنیم. این کمترین انتظاری است که همه ما انسانهای آزادیخواه، برابریطلب، عدالتجو و کمونیست باید از خود و جامعهمان داشته باشیم.
مسلما نه دادگاههای حکومت اسلامی که تاکنون برای دهها هزار انسان سیاسی و غیرسیاسی حکم اعدام صادر کرده و توسط جوخههای مرگ خود به مرحله اجرا گذاشتهاند کمترین ارزش حقوقی و اجتماعی و سیاسی قائل شد و نه به موجودیت نکبتبار و چندشآور کلیه دم و دستگاه حکومت اسلامی. این حکومت در کلیت خود ننگ و شرم بشریت است که باید هر چه زودتر با قدرت اجتماعی و مبارزه متحد مردم آزاده جامعهمان باید به زباله تاریخ فرستاده شود!
اکنون نزدیک به نه ماه است که مردم ایران با مبارزه پیگیر خود حداقل به این دستاورد مهم رسیدهاند که با خبر، گزارش، تحلیل، تصوصی و فیلمهای خود، به مردم جهان نشان دهند اکثریت مردم ایران، این حکومت جانی و آدمکش را نمیخواهند. اکنون حکومت اسلامی، از کمترین پایگاه اجتماعی برخوردار است و به همین دلیل، فقط با سیاست سرکوب و ترور و وحشت خودش را سر پا نگه داشته است. در حالی که همگان میدانند که هیچ حکومتی با زور و ظلم و ترور و شکنجه و اعدام و نیروی پلیسی - امنیتی نمیتواند آینده خود را تضمین کند. از اینرو، حکومت اسلامی، محکوم به شکست است و دیر و یا زود با قدرت و همبستگی میلیونی مردم از حاکمیت ساقط خواهد شد.
طبیعی است که هر انسان و سازمان و نهاد آزادیخواه و مخالف حکومت جهل و جنایت اسلامی، صریحا این اقدام اینترپول را محکوم میکند و از این سازمان میخواهد که هر چه سریعتر دستور تعقیب این افراد را پس بگیرد. بنابراین، باید در مقابل این اقدام اینترپول باید قاطعانه ایستاد و آن را به عقبنشینی وادار کرد.
ششم اسفند 1388 - بیست و پنجم فوریه 2010
حکومت اسلامی ایران، به اندازه سی و یک سال حاکمیت و عمر نکبتبار خود، سابقه تروریستی و آدمکشی دارد. این حکومت جانی، تاکنون نه تنها دهها هزار انسان سیاسی و غیرسیاسی را از پیر و جوان و زن و مرد در شکنجهگاههای خود در زیر شکنجه و تجاوز به قتل رسانده و یا اعدام و سنگسار کرده است، بلکه حتا صدها تن از فعالین سیاسی مخالف خود را نیز در کشورهای مختلفی چون ترکیه، پاکستان، فرانسه، آلمان، سوئیس، اتریش، سوئد و غیره تعقیب و ترور کرده است. در داخل کشور نیز آمار دقیقی از آن بخش از فعالین سیاسی و فرهنگی که نخست توسط ارگانهای اطلاعاتی حکومتی ربوده شدند و سپس جنازه مثله شده آنها در حاشیه شهرها و یا منازلشان کشف شد، در دست نیست. برای نمونه، مختاری و پوینده از اعضای هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران و فروهرها از فعالین سیاسی داخل کشور، از جمله کسانی هستند که توسط مامورین وزارت اطلاعات حکومت اسلامی به طرز فجیعی به قتل رسیدند. این حکومت تروریستی، فقط حدود 400 نفر از مخالفین سیاسی خود را در کردستان عراق ترور کرده است. بنابراین و بر اساس واقعیتها حکومت اسلامی، حکومت جهل و جنایت، ترور و وحشت، مافیایی و غارتگر است!
اما دستکم در دهه اخیر، به دلیل این که موقعیت حکومت اسلامی در داخل کشور و در سطح منطقه و جهان متزلزل شده است، جرات ترور ندارد. اما این مساله نباید به این شکل تغبیر شود که گویا ماهیت تروریستی حکومت اسلامی تغییر کرده است؛ نه خیر سران حکومت اسلامی از خمینی تا خامنهای و غیره، پایههای خود را با ترور و سرکوب و کشتار بینان گذاشتند و حاکمیت خود را نیز با رعب و وحشت و ترور شکنجه و اعدام نگه میدارند.
حکومت اسلامی، همچون سابق نمیتواند اعضای اپوزیسیون خود را در خارج کشور ترور کند به اشکال دیگری از تروریسم دولتی متوسل شده است. یعنی سران و کارشناسان تروریستی حکومت اسلامی، نخست در دادگاههای جهل و جنایت خود، برای اعضای اپوزیسیون پروندهسازی میکنند و سپس یا اینترپول(پلیس بینالمللی) وارد معامله میشوند تا لیست و عکس اعضایی از اپوزیسیون را به عنوان «مجرم» و «تحت تعقیب» در سایت اینترپول قرار دهند.
حدود سه ماه پیش، پس از آن که دادگاه انقلاب اسلامی سنندج، برای 12 نفر از اعضا و رهبری حزب کمونیست کارگری(حکمتیست) پروندهسازی کرد مقامات امنیتی - پلیسی حکومت اسلامی با پلیس بینالمللی وارد معامله شدند تا این که سرانجام اسامی و تصاویر این 12 نفر را در سایت اینترپول قرار دادند.
حدود سه ماه بعد اسم دیگری به نام آقای شهرام همایون به این لیست اضافه شده است که وی مدیریت یکی از تلویزیونهای فارسی زبان لوسانجلس را به عهده دارد. این دو نمونه متفاوت نشان میدهند که حکومت اسلامی، سیاست تروریستی جدیدی را با همکاری پلیس بینالمللی آغاز کرده است.
بدین ترتیب، اینترپول با این اقدام خود وارد یک همکاری بر علیه اپوزیسیون حکومت اسلامی شده است و این که در پشت پرده چه معاملهای بین حکومت تروریستی حکومت اسلامی و پلیس اینترپول در جریان است اطلاعی در دست نیست. در حالی که آرشیو خود پلیس بینالمللی و همچنین آرشیوهای بیشتر دولتهای جهان پر از اسناد و مدارکی در رابطه با اقدامات جاسوسی و تروریسم حکومت اسلامی بر علیه اپوزیسیون و غیره است. در این میان، ظاهرا توجیه مقامات پلیس بینالمللی این است که کشورهایی که عضو این ارگان هستند اگر دادگاهی در آن کشور، افرادی را مجرم بشاسند و از پلیس ایترپول بخواهند که آن شخص را تحت تعقیب بینالمللی قرار دهد به همین «سادگی» میپذیرد. چرا که این کشورها، از جمله ایران عضو اینترپول هستند. حیرتانگیز است که روز روشن جای حاکم و محکوم تغییر داده شده است و حیرتانگیرتر این است که براساس قوانین قضایی کشورهای دمکراتیک غربی، اصل بر برائت مجرمین است. یعنی تا جایی که دادگاه مجرم بودن کسی را با تحقیق و اسناد و شواهد کافی نشان ندهد کسی حق ندارد حتا کسی را که بر سر جرم نیز دستگیر شده است مجرم بنامد.
هنوز نه دادگاه سنندج و نه اینترپول اعلام نکردهاند که «جرم» این افراد چیست و به چه دلیل تصویر و اسامی آنها را به عنوان مجرم در سایت پلیس بینالمللی قرار دادهاند؟!
این موارد به راحتی به همه اپوزیسیون حکومت اسلامی از منفردین شناخته شده تا اعضای سازمانها و احزاب و نهادهای دمکراتیک، به ویژه سرنگونیطلبها بسیار هشداردهنده است. چرا که چنین اقدامی تعرض آشکار تروریستی به همه مخالفین حکومت اسلامی است، همچنان که ترور بختیار، رجوی، غلام کشاورز، صدیق کمانگر، فرخزاد، قاسملو، شرفکندی و غیره صرفا تعرض تروریستی به یک شخصیت و یک سازمان نبود، بلکه تعرض به همه اعضای قعال اپوزیسیون بود که به درستی هم از اپوزیسیون راست تا چپ بدون این که در این مورد با همدیگر نشستی داشته باشند و یا ارگان مشترکی به وجود بیاورند هر کدام نسبت به تواناییها و امکانات خود، با قدرت علیه تروریسم حکومت اسلامی موضع گرفتند و در چهارگوشه جهان، دست به افشاگری زدند.
در رابطه با این شیوه اخیر تروریستی که حکومت اسلامی با همکاری انترپول در پیش گرفته است نیز اصلا نیازی به این نیست که کسی و سازمانی و نهادی مخالف و یا موافق حزب حکمتیست و یا شهرام همایون و غیره باشد و یا با آنها در ارتباط قرار گیرد، بلکه مهم این است که همه اپوزیسیون و به ویژه اپوزیسیون سرنگونی طلب، آزادیخواه و چپ، این تعرض تروریستی را تعرضی به خود بداند و موضع محکم و افشاگرانهای علیه این مدل از تروریسم حکومت اسلامی را در دستور فعالیتهای خود قرار دهد.
در این میان، پیگیری این مساله از جنبه حقوقی و قضایی، بسیار مهم است و وکلای مترقی مخالف حکومت اسلامی، میتوانند نقش بسیار مهمی را در این راستا ایفا کنند. چرا که آنها، حکومت اسلامی و انبوه جنایات و تروریسم آن را به خوبی میشناسند. آنها، با پیگیریهای حقوقی خود، قادرند همکاری مشترک تروریستی حکومت اسلامی و پلیس اینترپول علیه اپوزیسیون را افشا و خنثی کنند به طوری که پلیس انترپول وادار به به عقبنشینی شود و تصاویر اعضای اپوزیسیون حکومت تروریستی اسلامی را از سایت خود بردارد. در غیر این صورت و هر نوع کوتاهی در این مورد به خصوص به ضرر آن بخش از اپوزیسیون است که به طور جدی در جهت سرنگونی حکومت اسلامی و برای برقراری یک جامعه آزاد و برابر و انسانی در ایران مبارزه میکند، تمام خواهد شد.
شایان ذکر است که من شخصا هیچ رابطه سیاسی با حزب حکمتیست و یا شهرام همایون نداشته و ندارم و بر عکس، در بسیاری از زمینههای سیاسی با حزب حکمتیست اختلاف نظر دارم اما اعضا و کادرهای این حزب را میشناسم، انسانهای شریف و مبارزی هستند که در جهت سرنگونی کلیت حکومت جهل و جنایت اسلامی مبارزه میکنند. یا اصلا سیاستهای شهرام همایون را قبول ندارم و تاکنون از نزدیک نیز شانس آشنایی با ایشان را نداشتم. اما به عنوان یک عضو فعال سیاسی و فرهنگی جنبش کارگری کمونیستی، مخالف سرسخت حکومت اسلامی و به عنوان کسی که به آزادی بیان، قلم، تشکل و مبارزه سیاسی، اجتماعی و فرهنگی متشکل عمیقا باور دارم وظیفه خود میدانم که هر اقدام ممکنی را که از دست خودم، رفقایم، دوستانم و همکارانم بر میآید، در افشای تروریسم حکومت اسلامی همچون سی و یک سال گذشته کوتاهی نکنیم. این کمترین انتظاری است که همه ما انسانهای آزادیخواه، برابریطلب، عدالتجو و کمونیست باید از خود و جامعهمان داشته باشیم.
مسلما نه دادگاههای حکومت اسلامی که تاکنون برای دهها هزار انسان سیاسی و غیرسیاسی حکم اعدام صادر کرده و توسط جوخههای مرگ خود به مرحله اجرا گذاشتهاند کمترین ارزش حقوقی و اجتماعی و سیاسی قائل شد و نه به موجودیت نکبتبار و چندشآور کلیه دم و دستگاه حکومت اسلامی. این حکومت در کلیت خود ننگ و شرم بشریت است که باید هر چه زودتر با قدرت اجتماعی و مبارزه متحد مردم آزاده جامعهمان باید به زباله تاریخ فرستاده شود!
اکنون نزدیک به نه ماه است که مردم ایران با مبارزه پیگیر خود حداقل به این دستاورد مهم رسیدهاند که با خبر، گزارش، تحلیل، تصوصی و فیلمهای خود، به مردم جهان نشان دهند اکثریت مردم ایران، این حکومت جانی و آدمکش را نمیخواهند. اکنون حکومت اسلامی، از کمترین پایگاه اجتماعی برخوردار است و به همین دلیل، فقط با سیاست سرکوب و ترور و وحشت خودش را سر پا نگه داشته است. در حالی که همگان میدانند که هیچ حکومتی با زور و ظلم و ترور و شکنجه و اعدام و نیروی پلیسی - امنیتی نمیتواند آینده خود را تضمین کند. از اینرو، حکومت اسلامی، محکوم به شکست است و دیر و یا زود با قدرت و همبستگی میلیونی مردم از حاکمیت ساقط خواهد شد.
طبیعی است که هر انسان و سازمان و نهاد آزادیخواه و مخالف حکومت جهل و جنایت اسلامی، صریحا این اقدام اینترپول را محکوم میکند و از این سازمان میخواهد که هر چه سریعتر دستور تعقیب این افراد را پس بگیرد. بنابراین، باید در مقابل این اقدام اینترپول باید قاطعانه ایستاد و آن را به عقبنشینی وادار کرد.
ششم اسفند 1388 - بیست و پنجم فوریه 2010
::
::
::
::
::
::
::
::
::
::
::
::
0 نظرات:
ارسال یک نظر
برای ارسال نظر : بعد از نوشتن نظرتان در انتخاب نمایه یک گزینه را انتخاب کنید در صورتی که نمیخواهید مشخصات تان درج شود " ناشناس" را انتخاب نموده و نظر را ارسال کنید در صورت مواجه شدن با پیغام خطا دوباره بر روی دکمه ارسال نظر کلیک کنید.
مطالبی که حاوی کلمات رکيک و توهين آمیز باشد درج نميشوند.