لینک جدید اشتراک

www.eshterak.info

۱۳۸۸ دی ۲۲, سه‌شنبه

مجید حسینی / تعرض انقلابی به نیروهای سرکوبگر و نیاز جامعه به تغییر!

جنبش اعتراضی مردم برای رهائی از شر جمهوری اسلامی دوره های مختلفی را پشت سر گذاشته است. این جنبش در روزهای 13 آبان و 16 آذر 1388 دوره گسترش و سراسری بودن خود را با اعتراضات همزمان و هماهنگ در شهرهای بزرگ ایران اعلام کرد. اما در روز "عاشورا"، ششم دیماه پیش تر رفت و دوره دفاع و مقاومت را به تعرض انقلابی و توده ای به نهادها و نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی تبدیل نمود.

بدنبال این تعرض توده ای دولت اسلامی دامنه خشونت و سرکوبگری را علیه مردم وسعت داد. جناح اپوزیسیون خودی رژیم موسوم به اصلاح طلب همراه با طیف وسیعی از جریانات و سخنگویان ملی مذهبی وحشت خود را از رشد رادیکالیسم انقلابی مردم در بیانیه 17 میرحسین موسوی و بیانیه 5 نفره معماران نظام و اپوزیسیون کنونی درونی، اعلام کردند. انعکاس وسیع بیانیه ها در میان ملی مذهبیها و طیف سلطنت طلبان و جمهوریخواهان و جریان توده ای و اکثریتی نه بدلیل وجود نکات تازه ای در محتوای بیانیه ها، بلکه بدلیل رشد جنبش اعتراضی و انقلابی مردم و جدی تر شدن "خطر" سرنگونی نظام است. کل این جریانات در هراس از رشد جنبش انقلابی مردم دستپاچه شده و به چاره جوئی افتاده اند. جمهوری اسلامی با تمام قدرت ماشین سرکوب و جنایتش را بکار گرفته تا مردم را به عقب براند. اپوزیسیون خودی درون رژیم، سبزها، از سر درماندگی به جنبش اعتراضی مردم آویزانند تا مانع جلو رفتن آن و بالا رفتن سطح توقعات مردم برای دستیابی به زندگی آزاد و انسانی گردند. هر دو جناح رژیم توافقات مشترکی بر سر حفظ نظام اسلامی دارند. یکی با سرکوب بشیوه 30 ساله اخیر میخواهد مردم را سرجایش بنشاند و ارتجاع اسلامی ضربه خورده را باز سازی کند. دیگری با پائین آوردن سطح توقعات مردم میخواهد ارکان نظام اسلامی را حفظ کند، آپاتاید جنسی سر جایش باقی بماند، حجاب باقی بماند، آزادی پوشش ممنوع باشد، مجازات اعدام باقی بماند، سدی جلو جنبش خلاصی فرهنگی جوانان از دست قوانین مذهبی و سنت های عقب مانده شرقی بزنند، فقر و نداری کارگران و تودهای مردم زحمتکش باقی بماند و نظام جمهوری اسلامی تعدیل یافته ای را به جامعه قالب نماید. اینها خیال کرده اند، زنان، کارگران، جوانان و دیگر اقشار مردم جمهوری اسلامی را در رنگ و بسته بندی جدیدی تحمل خواهند کرد.

اقدام رژِم برای براه انداختن راهپیمائی حکومتی در 8 دیماه 1388 و بر پا کردن الم شنگه حول پاره کردن عکس خمینی جلاد و توهین به "مقدسات عاشورا" و "شکستن حرمت عاشورا" نشانه هائی از عجز و ناتوانائی رژیم در برابر با جنبش توده ای بود. راهپیمائی دولتی در این روز از نوع تظاهرات های فرمایشی دولت شاهی است که در اواخر عمرش برای بالا بردن روحیه نیروهای سرکوبگرش براه می انداخت. بدنبال این رویدادها رژیم همه زورش را بکار انداخت، ده ها نفر از مخالفین درونی خود و اما هزاران نفر از مردم مبارز و بویژه جوانان انقلابی و فعالین اعتراضات خیابانی را در شهرهای مختلف دستگیر کرد و موجی از اعدام را برای ترساندن مردم آغاز کرده است. تمام این اقدامات همراه و همزمان با سرازیر کردن نیروی سرکوبگر به مراکز شهرها انجام گرفته و هنوز در تهران و دیگر شهرهای بزرگ ایران نیروهای سپاه و بسیج در نقاط حساس شهرها مستقراند. در حقیقت امر دولت بزرگترین و هماهنگ ترین حمله به مردم را در طی هفت ماه اخیر با استفاده از کلیه نهادهای سرکوبگرش آغاز کرده است. به شکست کشاندن این اقدام دولت بمعنی ایجاد تناسب قوای جدید به نفع مردم و وسیعتر شدن بلافاصله اعتراضات توده ای در برابر با نیروهای سرکوبگر است. آغاز تعرض انقلابی مردم به نیروهای بسیج و سپاه پاسداران در خیابانها و محلات بذر شک تردید را در صفوف این نیروها کاشته است. توده های مردم برای جنگ خیابانی و تنبیه مزدوران سپاه و بسیج و لباس شخصیها خود را آماده میکنند.

حرکت انقلاب مردم در 6 دیماه، روز "عاشورا"، جمعبندی از تقابل هفت ماهه اخیر خیزش مردم برای بزیر کشیدن این دولت آدمکش و نتایج حاصل از آن را به جامعه ارائه نمود. مردم مبارز و انقلابی در تهران و چند شهر دیگر راه و شیوهای مبارزه و تبدیل اعتراضات دفاعی به تعرض انقلابی را نشان دادند. امر پیشبرد این جنبش عظیم و توده ای رو دوش جوانان مبارز و انقلابی و فعالین و سازماندهندگان آن و کمونیست ها در محلات و محل کار و خیابانها قرار گرفته است.

همین اندازه از تعرض مردم، تحلیل ها را عوض کرد، بقاء رژیم را در سطح دنیا بزیر سوال برد، در جبهه دشمنان مردم ولوله ای ایجاد کرد، آمریکا و دولتهای غربی پشت سر هم در محکومیت اقدامات سرکوبگرانه رژیم اطلاعیه دادند، مسئله اتمی، انقلاب مخملی، بر اندازی نرم، جنجال حول اعتراض به تقلب در انتخابات و مسئله آشتی ملی حاشیه ای و بعضی گم و گور شدند. در نتیجه فشار مبارزاتی مردم بسیاری از معادلات سیاسی بهم خورد. اصل و مضمون جنبش اعتراضی توده ای برای به گور سپردن دولت اسلامی و تامین آزادی و عدالت در جامعه با برجستگی تمام به جلو صحنه آمده است. به همین اعتبار مبارزه و اعتراض امروز مردم وارد دوران حساسی شده است. دورانی که تجربه تاریخی دو انقلاب نا تمام مردم در ایران در طی صد و چند سال اخیر، انقلاب مشروطیت و انقلاب سال 57 را پشت سر دارد. در هر دوی این انقلابات کشورهای غربی و طبقه حاکم همراه با سرمایه داران و روشنفکران ملی و مذهبی برای جلوگیری از تکامل انقلاب و جلوگیری از شکل گیری سازمانهای کارگری و توده ای و رشد چپ و کمونیسم بطور هماهنگ دست بکار شدند. رسانه ها شروع کردند و هدفمندانه افکار مردم را شکل دادند، عدالتخواهی مردم انقلاب کرده را زیر بمباران تبلغات گرفتند و عوضی معرفی کردند، آلترناتیو سازی کردند، رهبر تراشی کردند و کسانی را بعنوان رهبر مردم جا زدند، سطح توقع مردم را پائین آوردند، انقلاب را به جهت بن بستی سوق دادند و با به شکست کشاندن آن ضد حمله خود را به فعالین کارگری و چپ و کمونیستها بعنوان ستونهای اصلی انقلاب آغاز نموده و چند نسل را از دم تیغ گذراندند.

گوئی که اکنون مردم ایران دنباله دو انقلاب نا تمام و به سر انجام نرسیده قبلی را پی میگیرد. با این تفاوت که اینبار در دل خیزش و قیام خود بطور مستقیم و رودر رو با اسلام سیاسی و قوانین متحجر آن در افتاده اند. پس زدن جریانات ملی اسلامی در جریان این قیام اهمیت تاریخی و اجتماعی مهمی در سوق دادن ایران بطرف جامعه ای آزاد و مدرن دارد. تاریخ سرنوشت جامعه ایران را بر سر دو راهی قرار داده و با سرنگونی جمهوری اسلامی امید میرود که جامعه در این مسیر قدم بر دارد. یک شرط پیروزی مردم در جریان این مبارزات روسوا و بی اثر کردن تلاشهای ارتجاعی جریان سبز میرحسین موسوی و مهدی کروبی و حواشی آنها از قبیل امضا کنندگان بیانیه 5 نفره و جریانات توده ایستی و خیل سخنگویان دیگر آنها است. تاوان کرنش تاریخی بورژوازی ایران به مذهب و عقب ماندگی سیاسی و فرهنگی آن را طبقه کارگر و زنان و جوانان و توده های زحمتکش در ایران با فقر و نداری و زندان و اعدام و خون خود داده اند. با زنجیر کردن مذهب توسط قیام مردم و فرستادنش به کنج مساجد نسیم آزادی جامعه ایران را در بر خواهد گرفت. در دو انقلاب گذشته طبقه سرمایه دار مذهب را از زیر دست و پای مردم بیرون کشید و اینبار متوجه اند مردم از حکومت مذهبی و قوانین اسلامی متنفرند میخواهند نجاتش دهند. در هیچ انقلابی استبداد مذهبی و مذهب، این متحد تاریخی نظام سرمایه اینگونه زیر ضرب توده های ملیونی قرار نگرفته است. قطع کردن دست مذهب از دخالت در زندگی مردم و قوانین کشور توسط خیزش توده ای بمعنی کوبیدن پایه ها و مبنای مشترک جریانات ملی اسلامی و جریانات پرو غرب سطنت طلب و جمهوریخواه است. طبیعی استکه هیچکدام از این جریانات با وجود اینکه در اپوزیسیون اند خواهان لغو مجازات اعدام نشده اند، از برابری کامل زن و مرد و لغو آپارتاید جنسی صحبت نکرده اند، بطور صریح از جدائی دین از دولت و آموزش و پرورش حرفی نمی زنند، نمی توانند قبول کنند که جوانان ایرانی مانند هم سن و سالان خود در فرانسه و آلمان و اروپا زندگی کنند و آزادی بی قید و شرط سیاسی در ایران بر قرار باشد. سلطنت طلب ها و بطور کلی جریانات پرو غرب رسما اعلام کرده اند که فعلا در زیر سایه "سبزها " خیمه خواهند زد و نمی خواهند ارگان و مقدسات سرمایه و دولت جناتیکار فعلی توسط مردم صدمه ببیند. اینها دشمنان مردمند و قیام مردم تمامی آنها را زیر منگنه قرار داده است.

اعتراضات روز "عاشورا" یکدوره از رهبر تراشی جریانات ملی اسلامی و جریانات پرو غرب را در هم شکست. از روز "عاشورا" به بعد همه "خطر" را حس کرده اند و دوره دیگری برای دادن تصویر غیر انقلابی و غیر رادیکال از قیام مردم ایران شروع گشته است. در تبلیغات رسانه های غربی خصلت نمای اصلی جنبش اعتراضی مردم یعنی رادیکالیسم آن و رشد و نقش جریانات چپ در ابعاد اجتماعی نه تنها مسکوت گذاشته میشود وارونه هم می گردد. سایه مرگ چهره رژیم را گرفته و نبودن آلترناتیو برای جمهوری اسلامی عمر خریده و به نقطه قوت آن بدل گشته است. چپ و نیروهای کمونیست از موقعیت مناسبی برای دخالت و تاثیر گذاری در تعیین سرنوشت جامعه برخوردارند و آلترناتیوهای ملی مذهبی و جریانات پرو غرب تا کنون نتوانسته اند به جائی برسند. چپ هم بشدت پراکنده است و این موقعیت ناپایدار جامعه ادامه دار نخواهد بود. جامعه به سازمانی که بتواند محافل و گروههای متعدد کمونیستی را در خود جا دهد نیاز فوری دارد. یک شرط اینکار دخالت فعالانه در حرکات مبارزاتی مردم، سازماندهی محافل و گروه و جمعها با استفاده از روابط طبیعی و خانوادگی، مبارزاتی، هم محله ای، همکلاسی، در محل کار، در مدارس و در یک کلام گسترش ارگانهای توده ای پیشرو و رادیکال در همه جای جامعه است.

مجید حسینی
11 ژانویه 2010

Balatarin :: Donbaleh :: Mohandes :: Delicious :: Digg :: Stumbleupon :: Furl :: Friendfeed :: Twitter :: Facebook :: Greader :: Addthis to other :: Subscribe to Feed


0 نظرات:

ارسال یک نظر

برای ارسال نظر : بعد از نوشتن نظرتان در انتخاب نمایه یک گزینه را انتخاب کنید در صورتی که نمیخواهید مشخصات تان درج شود " ناشناس" را انتخاب نموده و نظر را ارسال کنید در صورت مواجه شدن با پیغام خطا دوباره بر روی دکمه ارسال نظر کلیک کنید.
مطالبی که حاوی کلمات رکيک و توهين آمیز باشد درج نميشوند.

 
Clicky Web Analytics

Copyright © 2009 www.eshterak.net