واشینگتن پست:سقوط رژیم ایران را نمی توان از نظر دور داشت

روزنامه واشینگتن پست، در سرمقاله خود، نوشت: دیکتاتوری ولایت فقیه علی خامنه ای که احمدی نژاد گماشته آن است از همیشه ضعیف تر است.
در سرمقاله واشینگتن پست با عنوان سرکشی احمدی نژاد همزمان با ناآرامیهای فزاینده در ایران، آمده است:
احمدی نژاد روز سه شنبه مدعی شد دولتش ده برابرقویتراست و اعلام کرد جمهوری اسلامی مهلت پایان سال که توسط کابینه اوباما برایش تعیین شده را به چالش می کشد. این سررسید برای پذیرفتن پیش نویس تهیه شده توسط ملل متحد بود که در مقابل تحویل زرادخانه اورانیوم غنی شده رژیم ایران می توانست سوخت کم خطر تر دریافت کند.

احمدی نژاد با فخرفروشی گفت” اگر بخواهیم بمب تولید کنیم آنقدر شجاع هستیم که آن را اعلام کنیم”.
اما احمدی نژاد زیاد حرف میزند، اگر معیار قدرت یک رژیم حمایت مردمی باشد دیکتاتوری ولایت فقیه علی خامنه ای که احمدی نژاد گماشته آن است از همیشه ضعیف تر است.
افاضات احمدی نژاد همزمان بود با سرازیر شدن صدها هزار تن از مخالفان رژیم به خیابانهای شهر قم که در مراسم تشییع منتظری فریاد می زدند ” دیکتاتور این آخرین پیام است، خلق دلیر ایران آماده قیام است”
سرمقاله واشینگتن پست خیزش مردم ایران را «بزرگترین واقعه سال ۲۰۰۹ » توصیف کرد خاطرنشان کرد که سقوط رژیم ایران را نمی توان از نظر دور داشت.
واشینگتن پست نوشت : وباما در بکارگیری یک راه دیپلماتیک برای مسئله ایران محتاط است. ولی در این مسیر نبایستی این چشم انداز را فراموش کند که ممکن است نهایتا مردم ایران، هم خودشان و هم مردم جهان را از شر این رژیم راحت کنند.

همچنین وال استریت ژورنال(۱دی۸۸) طی مقاله یی نوشت: رژیم (ایران) در حال از دست دادن مشروعیت است، و هدف بسیاری از مردم دیگر چیزی کمتر از مرگ یک سیستم منفور نیست.
روزنامه وال استریت ژورنال در مقاله ای با عنوان طغیان مردم در ایران نوشت: دیروز بنیادهای جمهوری اسلامی ایران بار دیگر به لرزه افتاد که نشان میدهد بزرگترین جنبش ضددولتی در ۳۰ سال گذشته احتمالا یکی از بزرگترین داستانهای سال آینده نیز باشد. حالا این امکان را در نظر بگیرید که دولت اوباما هم شروع به حمایت از دمکراتهای ایران بکند.
وال استریت ژورنال با اشاره به خیزشهای مردم ایران بعداز نمایش انتخابات خرداد ماه رژیم، می نویسد:
میلیونها ایرانی علیه نتیجه انتخابات تقلبی ریاست جمهوری بسیج شدند و اعتراضات آنها با خشونت سرکوب شد.
ولی این آرمان ابعادش گسترده تر شده و هدف بسیاری از مردم دیگر چیزی کمتر از مرگ یک سیستم منفور نیست.
وال استریت ژورنال با اشاره به تظاهـرات اعتراضی صدها هزار نفر از مردم در مراسم خاکسپای منتظری و سابقه او می نویسد: وقتی تظاهرات شروع شد، آقای اوباما اختیارات معنوی و اخلاقی خود را کنار گذاشت و از اینکه موضعی بگیرد امتناع کرد، و این در حالی بود که بشدت دنبال یک معامله بزرگ دیپلماتیک با احمدی نژاد بود که دربرگیرنده تعلیق برنامه هسته ای در برابر شناسایی بود.
آقای اوباما از آن موقع تا کنون قدری جلو آمده است و حداقل ”ارزشهای جهانی” را پذیرفته است و در سخنرانی خود در مراسم جایزه نوبل در این ماه از تظاهرکنندگان برای دمکراسی با قید نامشان یاد کرد. …
ولی کاخ سفید همچنان مصرانه خواستار گفتگو نیز هست هر چند که مهلت ماه دسامبر بدون هیچ امتیازی از جانب تهران به پایان رسید.
وال استریت ژورنال در پایان می نویسد: احتمالا تیک تاک ساعت جامعه مدنی ایران هم اکنون سریعتر از ساعت هسته ای آن میزند. هر چند که ممکن است دستیابی به آن مشکل باشد ولی یک رژیم جدید در تهران بهترین راه مسالمت آمیز برای متوقف کردن برنامه هسته ای ایران می باشد. آیا نباید سیاست آمریکا در مسیر دستیابی به این هدف هدایت شود؟
درج شده توسط: اشتراک | در تاريخ : ۱۰/۰۷/۱۳۸۸ |

:: :: :: :: :: :: :: :: :: :: :: ::